همه گیری شناسی لپتوسپیروزیس در مناطق روستایی شهرستان قائم شهر مازندران در شهریور و مهرماه ۱۳۸۳

سابقه و هدف: لپتوسپیروزیس که از سال 1886 عامل ایجاد کننده آن مورد شناسایی قرارگرفت، یک بیماری اسپیروکتی زئونوز (160 نوع از پستانداران به این بیماری مبتلا می شوند) است که به علت تماس افراد با آب و خاک آلوده به ادرار یا گوشت آلوده حیواناتی نظیر گاو، گوسفند، اسب، گربه و.... صورت می گیرد و افراد در معرض خطر شامل کشاورزان، دامداران و کارکنان کشتارگاه ها و دامپزشکان می باشند. در سال های اخیر چندین مورد ابتلا به این بیماری در تعدادی از روستاهای شهرستان قائم شهر که اغلب در یک منطقه جغرافیایی قرار داشتند، شناسایی شده است. بنابراین مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان آلودگی به لپتوسپیروزیس در این مناطق صورت گرفته است.. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 565 نفر از افراد جامعه روستاهای با احتمال آلودگی شهرستان قائم شهر در شهریور و مهر 1383 به شکل توصیفی- مقطعی و به روش تصادفی انجام شد. معیار ورود به مطالعه سنین 70-10 سال از هر دو جنس بوده از نمونه ها cc 5 خون تهیه شد وجهت بررسی از نظر وجود آنتی بادی ضد لپتوسپیرا در نمونه سرم ، تحت آزمون الیزا (elisa) قرار گرفت. همچنین اطلاعات زمینه ای شامل سن، جنس، شغل، محل سکونت و.... به وسیله جدول مادر (master-chart) مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج آن با نرم افزار spss و آزمون های آمار توصیفی مجذور کای و ضریب همبستگی اسپرمن مورد پردازش قرار گرفت. یافته ها: 252 نفر از افراد مورد مطالعه مرد و 313 نفر زن بودند. این بررسی نشان داد که شیوع کلی آلودگی (وجود آنتی بادی در سرم افراد) در مجموع 4/29 درصد بود و 8/18 درصد نیز موارد با سرو لوژی مشکوک وجود داشت. 82/54 درصد افراد دارای سرولوژی مثبت، زن و 18/45 درصد مرد بودند که از نظر آماری ارتباط معناداری بین جنس و نتیجه سرولوژیکی مثبت وجود نداشت. استنتاج: میزان آلودگی در مناطق روستایی شهرستان قائم شهر 4/29 درصد بود که از نتایج مطالعه انجام شده در گیلان توسط قناعی در سال 1378 ( 5/20 درصد) و متوسط آلودگی در کشور پرو(23/15 درصد) بیش تر بوده است.